زمان افعال (tenses)، همان‌طور که از نام‌اش پیداست، خواننده را از زمان رخ دادن عمل یا اقدامی خاص آگاه می‌کند. در نگارش آکادمیک، زمان فعل چیزی فراتر از بازه‌های زمانی است. انتخاب زمان‌ها به‌طور ناخودآگاه دیدگاه نویسنده را درباره‌ی ایده‌ها و نظریات بیان می‌کند. بنابراین مترجم یا نویسنده باید روش‌های استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمی را بیاموزد.
برای به دست آوردن بینش درباره‌ی انتخاب زمان‌ها در نگارش و ترجمه مقالات علمی، می‌توانیم یک سبک نوشتاری کلی را برای مقاله‌ی آکادمیک با توجه به موضوع آن انتخاب کرده و دستور زبان استفاده شده در مقاله را با توجه به سبک نوشتاری آن تنظیم کنیم. این مقاله به کاربرد کلی زمان‌ها در مطالعات کمی و علمی و همچنین راهبردهای استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمی می‌پردازد.
استفاده از زمان‌ها در مقدمه (introduction)
در بخش مقدمه، اطلاعاتی درباره‌ی پس‌زمینه‌ی مطالعه ارائه می‌شود. این بخش به بیان حقایق مرتبط با موضوع مقاله می‌پردازد. همچنین، نویسنده رابطه‌ی مطالعه با موضوع مورد بحث را بیان می‌کند. در کنار این‌ها، نویسنده نظر خود را درباره‌ی موضوع مقاله به اختصار بیان می‌کند. با توجه به محتوای موجود در مقدمه، افعال این بخش معمولاً با زمان حال ساده (present tense) نوشته می‌شوند. زمان حال ساده برای مطرح کردن حقایق قطعی، تبیین کردن نظر عموم درباره‌ی موضوع مطالعه، و ارائه کردن نظریاتی که در رابطه با موضوع مطالعه طرح شده‌اند به کار برده می‌شود.
ادامه مطلب را در سایت ترجمه نیتیو بخوانید