بحث درباره ماهیت خرد دارای سابقه گسترده‌ای در میان فیلسوفان، متکلمان، شاعران و نویسندگان است، اما ورود آن به دنیای روانشناسی نسبتاً اخیر است. برخی معتقدند شاید تسلط فراگیر مکتب رفتارگرایی در اوایل پیدایش روانشناسی را بتوان به عنوان دلیل این سکوت ذکر کرد؛ در حالیکه عده‌ای نیز علت را کاستی‌های روش‌های علمی که بتوانند به طور کامل ماهیت متناقض و چندبعدی خردمندی کیفیت انسانی نادری است که به دشواری قابل مفهوم‌سازی و عملیاتی شدن است و ماهیت پیچیده آن برای مطالعه، پرهزینه و زمانبر است. با وجود چنین موانعی، روانشناسان بررسی این سازه چالشی را آغاز کرده‌اند. بررسی خردمندی به عنوان نقطه پایانی ایده‌آل تحول انسانی، انگیزه اصلی مطالعه در زمینه روانشناسی طول عمر و پیری‌شناسی بوده است که با بررسی‌های گسترده مفاهیم مرتبط با هوش در روانشناسی شناختی و کشف عملکرد مطلوب انسان در روانشناسی مثبت مصادف شده است. در نوشته‌های اولیه روانشناختی، خردمندی به عنوان نقطه پایانی ایده‌آل تحول توصیف شده است. هال احتمالاً اولین روانشناسی است که به مفهوم خردمندی پرداخته است. او شکل‌گیری خردمندی در یک بزرگسال را با نگرش، آرامش فلسفی، بی‌طرفی و تمایل فرد به اصول اخلاقی مرتبط دانسته است. اریکسون نیز خردمندی را به عنوان نقطه پایانی مطلوب تحول هویت مطرح کرده است که از طریق تسلط بر تعدادی از بحران‌ها ـ و به طور خاص حل بحران یکپارچگی در مقابل ناامیدی ـ در طول زندگی فرد به دست می‌آید.
سایت خرید پرسشنامه و پروتکل روانشناشی ایران تحقیق را مشاهده کنید